Руіны Агштайна
Размяшчэнне руін Aggstein
Руіны замка Аггштайн знаходзяцца ў Дункельштайнервальдзе, які да 19 стагоддзя называўся «Агсвальд». Dunkelsteinerwald - гэта адгалінаванне горнага ландшафту на поўнач ад Дуная. Такім чынам, Дункельштайнервальд належыць да гранітна-гнейсавага плато, часткі Багемскага масіва ў Аўстрыі, ад якога яго аддзяляе Дунай. Dunkelsteinerwald цягнецца ўздоўж паўднёвага берага Дуная ў Вахаў ад Мелька да Маўтэрна. Руіны замка Аггштайн размешчаны на скалістым агаленні даўжынёй 320 м, які ўзвышаецца на 150 м за алювіяльнай тэрасай Аггштайн у раёне Мельк. Руіны замка Аггштайн з'яўляюцца першым замкам у Вахаў і адным з самых важных замкаў у Аўстрыі дзякуючы сваім памерам і матэрыялу сцен, якія ў асноўным датуюцца 15-м стагоддзем, а ў некаторых месцах нават 12-м або 13-м стагоддзямі. Замак Агштайн належыць Schlossgut Schönbühel-Aggstein AG.
Раздзел карты ніжэй паказвае месцазнаходжанне руін Агштайна
Гістарычнае значэнне руін Aggstein
Агсвальд, які з 19-га стагоддзя называўся Данкельштайнервальдам, першапачаткова быў незалежнай вотчынай герцагаў Баварыі. Замак Агштайн быў пабудаваны каля 1100 г. Манегольдам v. Агсбах-Вердэ III былі заснаваны. Каля 1144 года Манегольд IV перадаў замак Агштайн прыярату Берхтэсгадэн. З 1181 г. уладальнікамі называюцца Фрайе фон Агсвальд-Гансбах, якія належалі да клана Куенрынгераў. Кюнрынгеры былі аўстрыйскай міністэрскай сям'ёй, першапачаткова несвабоднымі слугамі Бабенбергаў, якія былі аўстрыйскім маркграфам і герцагам франконска-баварскага паходжання. Родапачынальнікам Куенрынгера з'яўляецца Аца фон Гобатсбург, набожны і багаты чалавек, які прыбыў на тэрыторыю цяперашняй Ніжняй Аўстрыі ў XI стагоддзі ўслед за сынам бабенбергскага маркграфа Леапольда I. У 11-м стагоддзі Кюнрынгеры сталі кіраваць Вахаў, які ўключаў замак Аггштайн, а таксама замкі Дзюрнштайн і Хінтэрхаўз. Да 12 года замкам Агштайн валодалі яшчэ адна аўстрыйская міністэрская сям'я Кюнрынгераў і Майсаўэраў.
План руін Агштайна
Руіны замка Аггштайн - гэта выцягнуты, вузкі замак-блізнюк, арыентаваны на паўночны ўсход-паўднёвы захад, прыстасаваны да мясцовасці, які знаходзіцца ў 320 метрах над вёскай Аггштайн на Дунаі і размешчаны на 150-метровым скалістым выступе, які распасціраецца з 3 бакоў, паўночна-заходняга, паўднёва-заходняга і паўднёва-ўсходняга, крутыя схілы. Доступ да руін замка Аггштайн ажыццяўляецца з паўночнага ўсходу, адкуль замак Аггштайн быў абаронены ровам, пабудаваным у 19 стагоддзі. быў запоўнены.
3D мадэль руін Aggstein
Замак-блізнюк Агштайн пабудаваны на 2 скалістых агаленнях: «Штайн» на паўднёвым захадзе і «Бюргль» на паўночным усходзе. На так званым «Bürgl» засталося толькі некалькі падмуркаў, таму што замак двойчы быў абложаны і разбураны. Першы раз у 1230/31 г. у выніку паўстання Куенрынгера пад кіраўніцтвам Хадмара III. супраць герцага Фрыдрыха II, драпежнага, які паходзіў з роду Бабенбергаў, які быў герцагам Аўстрыі і Штырыі з 1230 па 1246 год і які загінуў у 1246 годзе ў бітве на Лейце супраць венгерскага караля Белы IV. Другі раз замак Агштайн быў абложаны і разбураны ў выніку паўстання аўстрыйскага дваранства супраць герцага Альбрэхта I у перыяд 1295-1296 гг.
З паўночна-заходняга боку вонкавага агароджы бачны эркер былога данжона з няправільнай бутавай муроўкі, а далей на захад, за байніцай, — паўцыркульны выступаючы кухонны будынак з паўканічнай гонтавай дахам. Над ёй знаходзіцца заглыбленая апсіда з канічным дахам былой капліцы, якая мае двухсхільны дах са звонавым вершнікам. Перад ім знаходзіцца так званы ружовы сад, вузкі, каля 10 м даўжынёй выступ на вертыкальнай скале. Сад руж быў створаны ў 15 стагоддзі падчас рэканструкцыі разбуранага замка Ёргам Шэкам фон Вальдам, які, як кажуць, зачыніў зняволеных на гэтым адкрытым плато. Імя ружовы сад быў створаны пасля таго, як замкнёныя чэкі Wald нагадвалі ружы.
Замак-блізнюк мае скалу, інтэграваную ў вузкія бакі, "Bürgl" на ўсходзе і "Stein" на захадзе. Рыцарская зала і жаночая вежа ўбудаваныя ў кальцавую сцяну паўднёва-ўсходняга падоўжнага боку руін замка Аггштайн ад Бюргла да Штайна.
Доступ да руін замка Агштайн ажыццяўляецца праз пандус, які вядзе над засыпаным ровам. 1-я замкавая брама з руін Аггштайна ўяўляе сабой скошаную спічастую арку, збудаваную з мясцовых камянёў, з бардзюрным каменем справа, якая знаходзіцца ў масіўнай вежы перад кальцавой сцяной вышынёй каля 15 метраў. Праз 1-ю браму можна ўбачыць унутраны двор вонкавага замка і 2-ю браму з 2-м дваром і 3-ю брамай за імі.
У першай палове XV стагоддзя Ёрг Шэк фон Вальд, саветнік і капітан герцага Альбрэхта V Габсбурга, атрымаў замак Агштайн. Ёрг Шэк фон Вальд аднавіў разбураны замак паміж 15 і 1429 гадамі, выкарыстоўваючы старыя падмуркі. Сённяшняе рэчыва руін замка Агштайн паходзіць галоўным чынам з гэтай рэканструкцыі. Над трэцяй брамай, гербавай брамай, сапраўдным уваходам у замак, размешчаны рэльефны герб Георга Шэка і надпіс на будынку 1436.
Ад першай замкавай брамы трапляеш у першы двор, а ад сцяны — у другі двор. Тут пачынаецца другі ўчастак абароны, які, верагодна, быў пабудаваны ў першай палове XIV стагоддзя і крыху старэйшы за першы ўчастак абароны.
Адразу за ўваходам праз сцянную браму справа, на поўнач, знаходзіцца былое падзямелле глыбінёй 7 метраў. Падзямелле, высечанае ў скале, было створана пазней, у сярэдзіне XV стагоддзя.
Пярэдні двор абмежаваны з поўначы круглай сцяной і былой байніцай, а з поўдня - магутнай скалой Бюргль. З другога двара праз трэцюю браму трапляеш на замкавы двор. 3-я брама, так званая гербавая, знаходзіцца ў 5-метровай шчытавой сцяне. У Сярэднявеччы замкавы двор служыў гаспадаркай і рэзідэнцыяй для слуг, якія былі абавязаны выконваць хатнюю працу.
Познесярэднявечны будынак кухні ўмураваны ў масіўную кальцавую сцяну на поўнач ад выцягнутага замкавага двара. На захад ад будынка кухні знаходзіцца былы пакой для прыслугі, які ў надпісе на 3D-мадэлі згадваецца як Dürnitz. У замках Цэнтральнай Еўропы недымная сталовая і агульная зала з ацяпленнем называлася Dürnitz.
З паўднёвага боку ўздоўж кальцавой сцяны захаваліся рэшткі жылых памяшканняў без дахаў з вялікім познесярэднявечным склепам у сутарэнні.
На ўсход ад замкавага двара знаходзіцца квадратная ў скале цыстэрна.
На ўсход ад былога жылога флігеля — рэшткі высокага паўкруглага калодзежа з познегатычнымі вокнамі і памяшканнямі былой пякарні.
На ўсход ад калодзежа руін Аггштэйна знаходзіцца так званая кузня, часткова са скляпеннем са скляпеннем і каменнымі вушакамі, у выніку чаго кузня захавалася з вылікам.
На паўночны ўсход ад цэнтральнага двара можна падняцца па лесвіцы да Бюргла, які сплюшчаны да плато на вяршыні, дзе, магчыма, знаходзіўся палац другой крэпасці руін Агштайна. Палас сярэднявечнага замка ўяўляў сабою асобны асобны шматпавярховы рэпрэзентатыўны будынак, у які ўваходзілі як жылыя пакоі, так і хол.
У заходнім ускрайку, на вертыкальна абсечаным камені, які ўзвышаецца прыкладна на 6 м над узроўнем замкавага двара, знаходзіцца крэпасць, да якой вядзе драўляная лесвіца. Цвярдыня мае вузкі двор, які збоку абмежаваны жылымі пабудовамі або абарончымі сценамі.
На поўдні ў крэпасці знаходзіцца так званы Фраўэнтурм, былы шматпавярховы будынак з падвалам з вінным прэсам і двума жылымі паверхамі з прамавугольнымі і спічастымі арачнымі вокнамі і круглым арачным парталам. Сёння ў Frauenturm няма ні падвесных столяў, ні даху. Відаць яшчэ толькі дзіркі для столевых бэлек.
У паўночна-заходнім куце крэпасці знаходзіцца былы шматпавярховы двухпакаёвы палац, усходняя частка якога прымыкае да паўночнай капліцы, узвышанай і да якой можна падняцца па драўлянай лесвіцы. Па-за межамі Паласа на поўначы, перад вертыкальнай скалой, знаходзіцца так званы Rosengärtlein, вузкі выступ даўжынёй 10 метраў, які, верагодна, быў пашыраны ў аглядную тэрасу ў перыяд Адраджэння і да якога далучаюцца легенды пра зверствы. у лесе звязаны.
Капліца руін Агштэйна мае два прасекі пад двухсхільным дахам з паглыбленай апсідай і мае дзве спічастыя аркі і адно круглае арачнае акно. Усходні франтон капліцы мае франтон.
Легенда пра маленькі ружовы сад
Пасля бясслаўнай гібелі Куэнрынгера замак Аггштайн амаль паўтара стагоддзя заставаўся ў руінах. Пасля гэтага герцаг Альбрэхт V перадаў яго ў лен у лен свайму даверанаму саветніку і камергеру Георгу Шэку фон Вальдэ.
Такім чынам, у 1423 г. чэкі пачалі будаваць «Пургсталь», пра што і сёння можна прачытаць на каменнай дошцы над трэцімі варотамі. У цяжкіх працах бедныя падданыя сем гадоў клалі камень на камень, пакуль будынак не быў завершаны і цяпер, здавалася, кінуў выклік вечнасці. Чэх, аднак, узбадзёрыўшыся, ператварыўся з заслужанага і ўсенародна паважанага дзяржаўнага дзеяча ў небяспечнага разбойніка і луцая, у жах у лесе і ва ўсім Дунаі.
Як і сёння ў цвярдыні, нізкія дзверы вялі да вельмі вузкай каменнай пліты на галавакружнай вышыні. Гэта цудоўны від на свет чароўнай прыгажосці. Шэк назваў свой ружовы сад, дадаўшы пагарды да жорсткасці, талеркай і бессардэчна выштурхнуў вязняў, так што ў іх заставаўся толькі выбар: ці памерці з голаду, ці рыхтаваць хуткі канец сваім пакутам, скокнуўшы ў жудасныя глыбіні.
Аднаму вязню, аднак, пашанцавала зваліцца ў густую лістоту дрэва і такім чынам выратавацца, а другога вызваліў ганарысты сквайр, сын каханкі фон Шваленбах. Але ў той час як людзі, якія пазбеглі смерці, кінуліся ў Вену, каб расказаць герцагу пра злачынствы пягога, уладар замка абрынуў свой гнеў на беднага юнака. Шэк кінуў хлопчыка ў падзямелле, і калі шпіёны данеслі, што герцаг узбройваецца супраць Агштэйна, ён загадаў сваім паплечнікам звязаць вязня і кінуць яго праз камяні ружовага саду. Паплечнікі ўжо збіраліся выканаць загад, усміхаючыся, калі з заходняга берага ціха і ўрачыста зазваніў звон Ave, і чэк даў юнкеру, па яго настойлівых просьбах, дастаткова часу, каб аддаць сваю душу Богу, да апошняга гуку званок у вентыляцыі заціх.
Але міласцівым промыслам Божым званочак працягваў званіць, гук, які трымцеў над рачнымі хвалямі, не хацеў заканчвацца, угаворваючы пярэстае сэрца паварочвацца і выходзіць... дарэмна; бо толькі жудасныя праклёны, таму што пракляты звон не змоўкне быў рэхам гуку ў ўпартым розуме пачвары.
Тым часам, аднак, галоўнакамандуючы Георг фон Штайн ноччу па загадзе герцага акружыў замак, звон манет і запэўненне ў поўнай беспакаранасці адчынілі вароты, і такім чынам апошняе злачынства было прадухілена. Чэк быў злоўлены, герцаг абвясціў аб канфіскацыі ўсіх тавараў і скончыў сваё жыццё ў галечы і пагардзе.
Гадзіны працы руін Агштайн
Разбураны замак адкрываецца ў першыя выходныя другой паловы сакавіка і зноў зачыняецца ў канцы кастрычніка. Час працы 09:00 - 18:00. У першыя 3 выходныя лістапада праходзіць вельмі папулярны Адвэнт сярэднявечнага замка. У 2022 г. уваходны білет каштаваў 6 еўра для дзяцей ва ўзросце 16-6,90 гадоў і 7,90 еўра для дарослых.
Прыбыццё да руін Aggstein
Да руін Агштайн можна дабрацца пешшу, на машыне і на ровары.
Прыбыццё да руін Aggstein пешшу
Ад Агштайна ля падножжа замкавай гары вядзе пешаходная сцежка да руін Агштайна. Гэты шлях таксама адпавядае ўчастку 10-га этапу Шляху Сусветнай спадчыны ад Агсбах-Дорфа да Хофарнсдорфа. Вы таксама можаце прайсці пешшу ад Марыі Лангег да руін Агштайна за адну гадзіну. На гэтым маршруце трэба пераадолець усяго каля 100 метраў вышыні, у той час як з Агштайна - каля 300 метраў. Маршрут з Марыі Лангег папулярны падчас Адвэнту замка ў лістападзе.
Прыбыццё на машыне ад A1 Melk да аўтастаянкі ў Aggstein
Дабрацца да руін Aggstein на машыне
Прыбыццё да руін Aggstein на электронным горным ровары
Калі вы едзеце на горным электронным веласіпедзе ад Агштайна да руін Агштайна, вы можаце працягнуць да Мітэрарнсдорфа праз Марыя Лангег замест таго, каб вяртацца тым жа шляхам. Ніжэй паказаны маршрут, як дабрацца туды.
Да руін замка Агштайн таксама можна дабрацца на горным ровары з Мітэрансдорфа праз Марыя Лангег. Прыгожы кругавы тур для веласіпедыстаў, якія адпачываюць у Вахаў.
Бліжэйшая кавярня зусім побач. Проста згарніце на Дунай, праязджаючы праз Oberarnsdorf.
