خانه خراب
ویرانه‌های قلعه هینترهاوس، قلعه‌ای بر بالای تپه است که بر انتهای جنوب غربی بازار شهر اسپیتز آن در دوناو، بر روی یک رخنمون صخره‌ای که شیب تندی به سمت جنوب شرقی و شمال غربی به سمت دانوب، در مقابل کوه هزار سطلی، تسلط دارد. . ویرانه‌های قلعه هینترهاوس مجموعه‌ای دراز در زمین‌های روبه‌بالا در گستره بین اسپیتزر گرابن و دانوب است که توسط کوهپایه‌ای از Elferkogel، ارتفاعی از توده Jauerling تشکیل شده است.
بنای پشتی، قلعه بالایی قلمرو اسپیتز بود که برای تمایز آن از قلعه پایین واقع در روستا، آن را خانه بالا نیز می نامیدند. Formbacher، یک خانواده قدیمی کنت باواریایی، احتمالاً سازندگان ساختمان عقب هستند. در سال 1242، فیف توسط صومعه نیدرالتایخ به دوک‌های باواریا منتقل شد و کمی بعد آن را به‌عنوان شعبه فرعی به کوئنرینگرها سپردند. اینها اجازه می‌دهند که حکومت بورگاوها اداره شود. قلعه هینترهاوس به عنوان مرکز اداری خدمت می کرد. مکان قلعه هینترهاوس از یک سو برای کنترل دره دانوب و از سوی دیگر به این دلیل انتخاب شد که یک ارتباط تجاری باستانی از رود دانوب از طریق اسپیتزر گرابن به بوهمیا مستقیماً در زیر آن منتهی می شد.
در سال 1256، هینترهاوس یک قلعه مستند از شوالیه فئودال کوئنرینگ آرنولد فون اسپیتز بود. کوئنرینگرها یک خانواده وزیر اتریشی بودند که در اصل خادمان غیرآزاد خانواده بابنبرگ، یک خانواده دوک و دوک نشین اتریشی با اصالت فرانکونیایی-باواریایی بودند. مولد کوئنرینگر آزو فون گوباتسبورگ، مردی وارسته و ثروتمند است که در قرن یازدهم در پی پسری از لئوپولد اول مارگراف بابنبرگ به جایی که اتریش سفلی کنونی است، آمد. در طول قرن دوازدهم، کوئنرینگرها در واچائو فرمانروایی کردند، که علاوه بر قلعه هینترهاوس، قلعه‌های دورنشتاین و آگشتاین را نیز شامل می‌شد و قلعه هینترهاوس اولین قلعه پایین دست در ساحل چپ دانوب بود.
تا زمانی که در سال 1355 از بین رفتند، هینترهاوس مقر کوئنرینگرها به عنوان دست نشاندگان دوک های باواریا بود. اتریشی جنس وزیری، ساختمان عقب به عنوان گرو. در قرون وسطی، برای حاکمان عادی بود که در ازای پول قرض شده، اماکن یا کل املاک را به عنوان وثیقه قرض می دادند. در جریان اختلاف برادری هابسبورگ بر سر قیمومیت آلبرشت پنجم، هینترهاوس در سال 1409 تصرف و ویران شد. در سال 1438، دوک ارنست باواریا قلعه را از اتو چهارم مایسائو پس گرفت و مراقبانی را استخدام کرد. پس از آن بازسازی شد. در سال 1493 قلعه هینترهاوس توسط نیروهای مجارستانی تصرف شد.
در سال 1504 قلعه هینترهاوس حاکم شد، متصرفات باواریا در اتریش پس از پایان مناقشه ارث باواریا به امپراتور ماکسیمیلیان اول افتاد، که به فراسرزمینی بودن این منطقه پایان داد. از آنجایی که ساختمان عقب از سال 1500 مسکونی نشده بود، شروع به پوسیدگی کرد. حاکمان قلعه مرکزی‌تر پایین‌تر در شمال غربی اسپیتز را ترجیح می‌دادند. به دلیل تهدید نهفته ترکیه، قلعه هینترهاوس دوباره در نیمه اول قرن شانزدهم مستحکم شد.
در طول جنگ سی ساله، اشپیتز در سال 1620 توسط مزدوران لهستانی امپراتور کاتولیک فردیناند دوم برای انتقام از هانس لورنز دوم فون کوفستاین، فرمانده مجموعه پروتستان ها، به تاراج و به مدت چهار روز سوزانده شد. پس از آن، قلعه تخریب شده هینترهاوس به حال خود رها شد. هنگامی که نیروهای فرانسوی ناپلئون در امتداد دانوب به سمت وین در سال‌های 1805 و 1809 لشکرکشی کردند، ساختمان ویران‌شده دوباره به شدت آسیب دید.
مجموعه نیمه رومی قلعه هینترهاوس مربوط به قرن 12 و 13 عمدتاً در قرن 15 گسترش یافت. یک دیوار محصور مستطیلی طولی وجود دارد که با زمین سازگار شده و چندین بار خم شده است، با 4 سنگر گوشه ای گرد و 2 طبقه ساخته شده از سنگ تراشی درشت سنگ معدن با نبردهای مستطیل شکل تجدید شده. دو برج شرقی برای دفاع با کمان ضربدری در نظر گرفته شده بودند، در حالی که سنگرهای غربی برای نبرد آرکبوس طراحی شده بودند، همانطور که از حفره های مختلف می توان دید.
دسترسی به قلعه از طریق مسیری شیب دار از سمت شمال انجام می شود. در دیوار حلقوی شمال شرقی می‌توانید از طریق یک درگاه طاقدار به بیلی بیرونی دراز شرقی برسید. یک درگاه قوسی دیگر با پچرکر به داخل حیاط سنگر به پالاس واقع در وسط مجموعه منتهی می شود.
در مرتفع‌ترین نقطه مجموعه، در گوشه شمال غربی قلعه، محوطه‌ای به ارتفاع 20 متر قرار دارد که قدمت آن به دوران رومانس می‌رسد. این انبار عظیم چند طبقه است و از سنگ تراشی خاکستری، پنجره های قوسی شکل و شکاف های مستطیلی تشکیل شده است. در طبقه دوم طاق کشاله‌ای از سنگ تراشی، در برج گوشه شمال غربی طاق گنبدی در لایه‌های مدور و در حیاط دوم آب انبار قرار دارد. ورودی بلند قلعه حدود شش متر از سطح زمین ارتفاع دارد. در سنگ تراشی دیوار شمال شرقی، پلکانی از طبقه اول به طبقه بعدی منتهی می شود که پلکانی آهنی از آن به سکوی دفاعی منتهی می شود که به نقطه دیدبانی تبدیل شده است. در زیر نبردهای دیوارهای بیرونی که تا حدی به خوبی حفظ شده اند، سوراخ های تیرهای سنگر سابق دیده می شود.
در پشت محوطه، دیواری بلند و مستحکم، قلعه اصلی را از بیلی غربی جدا می کند. قدمت این قسمت از مجموعه عمدتاً به نیمه اول قرن شانزدهم می رسد. قرن پیش، زمانی که تهاجمات فزاینده ترکیه باعث شد تا تأسیسات نظامی گسترش یابد.
ویرانه های هینترهاوس در حال حاضر متعلق به شهر بازار اسپیتز در رود دانوب. اقدامات تعمیر و نگهداری مورد نیاز توسط انجمن گردشگری اسپیتز انجام می شود. ویرانه های هینترهاوس به راحتی برای بازدیدکنندگان قابل دسترسی است.
نقطه اوج هر سال جشن نیمه تابستان در ماه ژوئن است، زمانی که خطوط کلی خرابه های هینترهاوس با زنجیره ای از چراغ ها در هنگام غروب به تصویر کشیده می شود.
از جمله منابع زیر برای ایجاد این مقاله استفاده شده است: Dehio Lower Austria and spitz-wachau.at. عکس ها همه از Mag. Brigitte Pamperl هستند.
اگر می‌خواهید با دوچرخه الکترونیکی از Donauplatz در Oberarnsdorf به سمت خرابه‌های Hinterhaus حرکت کنید، مسیر زیر را نشان می‌دهد. در هر صورت بهتر است نگاهی به پیش نمایش سه بعدی بیندازید. فقط روی آن کلیک کنید.
