کلیسای شعبه St. مایکل

خیابان مایکل

سنت مایکل کمی بالاتر از رود دانوب در یک تراس در پای مایکلربرگ قرار دارد که در اینجا به شدت به دانوب می‌ریزد، بین اسپیتز آن در دوناو و وایسنکرخن در واچائو در منطقه‌ای که پس از سال 800 شارلمانی پادشاه پادشاهی بود. امپراتوری فرانکونی از 768 تا 814 رایش منطقه ای بود که به اسقف پاسائو اهدا شد. اسقف پاسائو سلطه سکولار شاهزاده اسقف های پاسائو بود که تا سال 1803، زمان سکولاریزاسیون، سکولاریزاسیون، جدایی کلیسا از دولت وجود داشت.

در مکان فعلی کلیسای سنت مایکل، شارلمانی یک پناهگاه میکائیل را به جای مکان قربانی سلتی ساخته بود. در مسیحیت، سنت مایکل را قاتل شیطان و فرمانده عالی ارتش خداوند می دانند. پس از نبرد پیروزمندانه لچفلد در 10 اوت 955، اوج تهاجمات مجارستان، فرشته میکائیل قدیس حامی امپراتوری فرانک شرقی شد، بخش شرقی امپراتوری که از تقسیم امپراتوری فرانک در سال 843 پدید آمد. پیش درآمد اوایل قرون وسطی امپراتوری مقدس روم، توضیح داد.

از نظر بیرونی، کلیسای سنت مایکل شامل یک شبستان چهار طرفه با یک گروه کر سه طرفه با نت پنج هشتم، قرنیزهای اطراف و تکیه‌گاه‌های شیروانی با چکش آبی است. پنجره های ردیاب دو و سه پانل دارای شکل های کاسه ماهی، سه لا و طاق نیم دایره است. در ضلع جنوبی یک درگاه قوس شانه ای بسیار میله دار وجود دارد. در خط الراس گروه کر فرهنگ های سفالی از گوزن ها و اسب ها، به اصطلاح خرگوش ها وجود دارد. برج غربی چهار طبقه با ساختار قرنیز در نیمه شبستان قرار دارد. شبستان، تکیه ها و برج از سنگ تراشی سنگ معدن بدون گچ با سنگ های محلی و سوراخ داربست تشکیل شده است.

با ظهور توپ‌ها در قرن چهاردهم، برج‌های مربع شکل استحکامات با برج‌های گرد جایگزین شدند، زیرا برج‌های گرد کمتر در معرض آسیب ناشی از برخورد گلوله‌های توپ از جانبی به آن‌ها هستند. دیوار محصور سنت مایکل که در ابتدا حدود 14 متر ارتفاع داشت و به دلیل اختلاف سطح با دانوب تا حدودی به عنوان دیوار پوششی عمل می کرد، در سال 7 مرتفع شد و در سال های 1575 و 1605 تقویت شد. برج مدور در گوشه جنوب شرقی استحکامات سابقاً توسط یک پل قوسی قابل راه رفتن به استوانه متصل می شد که امروزه دارای کفی شناور است.

شاهزاده-اسقف اعظم سالزبورگ از سال 860 در سمت راست دانوب حکومت می کرد، در حالی که سمت چپ تابع اسقف پاسائو بود. پس از اینکه اسقف نشین پاسائو به عنوان یک حق رای در حوزه اسقف نشین سالزبورگ قرار گرفت، کل واچائو به طور مستقیم یا غیرمستقیم به شاهزاده-اسقف اعظم سالزبورگ تعلق داشت. یک اسقف سوفرگان یک اسقف از یک اسقف است تابع است. کلیسای مستحکم سنت مایکل کلیسای مادر واچائو بود. از زمان انحلال کلیسای در سال 1784 توسط امپراطور جوزف دوم، سنت مایکل یکی از کلیسای فرعی کلیسای Wösendorf بوده است. پیش از آن، محله وسندورف از قرن دوازدهم شعبه ای از سنت مایکل بود.

استون خانه سنت مایکل که در پایان قرن چهاردهم ساخته شد، در سال 14 توسط شهروند وسندورف "Seyfrid den freytl" و همسرش مارگرت اهدا شد. استون در شرق کلیسای شعبه سنت مایکل، ساختمانی باریک و مرتفع با درجه پنج هشتم و تکیه گاه های محکم و پلکانی و همچنین پنجره های طاق نوک تیز دو بانده با ردیاب های چهارفرویلی و پنجره های لنتس با درب های سه لایه است. دیوار شیروانی صاف غربی با برجک برآمدگی شش وجهی با کلاه ایمنی هرمی و تاج گل شیروانی بر روی کنسول تاج گذاری شده است.

درگاه طاق نوک تیز نیز در دیوار شیروانی غربی قرار دارد. در دیوار غربی بقایای یک نقاشی دیواری به یاد ماندنی از سنت کریستوفر با کلاه دوک از ربع چهارم قرن پانزدهم وجود دارد. در داخل، استون دارای یک خلیج منفرد با طاق های آجدار روی کنسول های جام و یک سنگ کلید برجسته با نشانی با سه قلب است. این موجودی شامل بقایای مومیایی در ویترین ها و 4 تابوت پس انداز ژوزفین است. چیزی که در مورد استون مقدس سنت میکائیل وجود دارد این است که ساختمانی که به آن استون اطلاق می شود، یک کلیسای کوچک حاوی یک استون است. یک استودان، یعنی یک استوانه، محل جمع آوری استخوان های گورستان ها بود که باید برای تدفین های بعدی فضا ایجاد می شد. استخوان بندی ها در قرن 15 و 3 معرفی شدند. به همین دلیل استون‌خانه اغلب به گورستان متصل است، مانند سنت مایکل. مخصوصاً در این شکل به استوانه کارنر می گویند. استون های مسیحی اغلب به فرشته میکائیل تقدیم می شود. آنها ممکن است دو طبقه داشته باشند یا بعداً اضافه شوند، اغلب با یک کلیسای کوچک در اتاق بالا. در اوایل قرن بیستم، استخرها از کار افتادند.

Wachau از Spitz an der Donau تا Weißenkirchen در der Wachau امتداد داشت و کف دره از سنت مایکل از طریق Wösendorf و Joching تا Weißenkirchen به عنوان Thal Wachau شناخته می شد.

تا سال 1850، تراس آبرفتی در کرانه شمالی دانوب از سنت مایکل تا وایسنکیرشن به نام «دره واچائو» شناخته می شد. Thal Wachau شامل شهرهای Weißenkirchen، Joching، Wösendorf و St. Michael است که با هم یک موجودیت واحد را تشکیل می دهند. انگور قبلاً در قرن نهم در دره واچائو کشت می شد. در Thal Wachau Vinothek در Weißenkirchen، شراب‌کاران Thal Wachau شراب‌های خود را ارائه می‌کنند که می‌توان از آوریل تا اکتبر آن را چشید.