Hin stórbrotna Benediktskirkjuklaustrið í Melk, sýnilegt úr fjarska, skín skærgult á bröttum kletti sem hallar norður í átt að Melkfljóti og Dóná. Sem ein fallegasta og stærsta sameinaða barokksveit Evrópu er hún á heimsminjaskrá UNESCO.
831 er staðurinn nefndur sem Medilica (= landamæraá) og var mikilvægur sem konunglegt siða- og kastalahverfi. Á seinni hluta 10. aldar barði keisarinn Leopold I af Babenberg með mjóri rönd meðfram Dóná, með kastalanum, víggirtum byggð, í miðjunni. Handrit í Abbey Library of Melk vísa til samfélags presta sem þegar var undir Margrave Leopold I. Með framlengingu yfirráðaveldisins í austur til Tulln, Klosterneuburg og Vínar missti Melker Burg mikilvægi sínu. En Melk þjónaði sem greftrunarstaður Babenbergs og sem greftrunarstaður St. Koloman, fyrsti verndardýrlingur landsins. Markgref Leopold II lét reisa klaustur á klettinum fyrir ofan bæinn, sem Benediktsmunkar frá Lambach-klaustri fluttu inn í árið 1089. Leópold III flutt til Benediktsmanna vígi Babenberg-kastala, svo og bú og sóknir og þorpið Melk.
Þar sem klaustrið var stofnað af markgrafa var það fjarlægt úr lögsögu biskupsdæmisins í Passau árið 1122 og sett beint undir páfann. Fram á 13. öld Melker stofnunin upplifði menningarlega, vitsmunalega og efnahagslega uppsveiflu og klausturskóli er skráður í handritum strax árið 1160. Mikill eldur eyðilagði lok 13. aldar. Klaustur, kirkja og allar útihús. Klausturaginn og efnahagslegar undirstöður voru hnignar af plágunni og slæmri uppskeru. Gagnrýni á veraldarvæðingu munkanna og tilheyrandi misnotkun í klaustrunum leiddi til umbóta sem ákveðið var árið 1414 á þingi Konstanz. Að fordæmi ítalska klaustursins Subiaco ættu öll Benediktskirkjuklaustur að byggjast á hugsjónum Benediktsreglunnar. Miðja þessara endurnýjunar var Melk. Nikolaus Seyringer, ábóti í ítalska Benediktínuklaustrinu í Subiaco og fyrrverandi rektor Vínarháskóla, var settur í embætti ábóta í Melk-klaustrinu til að innleiða "Melk-umbæturnar". Undir hans stjórn varð Melk fyrirmynd strangs klausturaga og, í tengslum við háskólann í Vínarborg, menningarmiðstöð á 15. öld. Tveir þriðju hlutar Melk-handrita sem varðveist hafa til þessa dags eru frá þessu tímabili.
Siðbótartími
Aðalsmenn komust í snertingu við lúterskan trú á þinginu. Einnig sem tjáning á pólitískri andstöðu þeirra við fullvalda sína, snerist meirihluti aðalsmanna til mótmælendatrúar. Bændur og íbúar markaðarins höfðu tilhneigingu til að snúa sér að hugmyndum anabaptistahreyfingarinnar. Fólki sem gekk inn í klaustrið fækkaði verulega. Klaustrið var á barmi upplausnar. Árið 1566 voru aðeins þrír prestar, þrír klerkar og tveir leikbræður eftir í klaustrinu.
Til að koma í veg fyrir lútersk áhrif voru sóknirnar á svæðinu herteknar frá klaustrinu. Melk var svæðismiðstöð gagnsiðbótarinnar. Byggt á fyrirmynd sex stétta jesúítaskóla, á 12. öld. stofnað, elsti skólinn í Austurríki, Melker Klosterschule, endurskipulagður. Eftir fjögur ár í Melk-skólanum fóru nemendur í Jesuit College í Vínarborg í tvö ár. Árið 1700 var Berthold Dietmayr kjörinn ábóti. Markmið Dietmayr var að leggja áherslu á trúarlegt, pólitískt og andlegt mikilvægi klaustursins með nýrri byggingu. Árið 1702, skömmu áður en Jakob Prandtauer ákvað að byggja nýtt klaustur, var lagður grunnur að nýju kirkjunni. Innréttingin var hönnuð af Antonio Peduzzi, stucco verk eftir Johan Pöckh og málarann Johann Michael Rottmayr loftfreskur. Paul Troger málaði freskurnar á bókasafninu og í Marble Hall. Christian David frá Vínarborg sá um gyllinguna. Joseph Munggenast, bróðursonur Prandtauer, lauk byggingarstjórnun eftir dauða Prandtauer.
Árið 1738 eyðilagði eldur í klaustrinu næstum fullgerða bygginguna. Loks var nýja klausturkirkjan vígð 8 árum síðar. Klausturorganisti í Melk var síðari Vínardómkirkjan Kapellmeister Johann Georg Albrechtsberger. 18. öldin var gullöld hvað varðar vísindi og tónlist. Vegna mikilvægis þess fyrir ríkið, skólakerfið og sálgæslu var klaustrinu hins vegar ekki lokað undir Jósef II eins og mörg önnur klaustur. Árið 1785 setti Jósef II keisari klaustrið undir forystu ríkisforingja ábóta. Þessi ákvæði voru felld úr gildi eftir dauða Jósefs II. Árið 1848 missti klaustrið eignarhald sitt og var fjárbótaféð, sem af því fékkst, notað til almennrar endurbóta á klaustrinu. Karl ábóti 1875-1909 hafði mikil áhrif á mannlífið í héraðinu. Settur var upp leikskóli og klaustrið gaf borginni land. Ennfremur, að frumkvæði Karls ábóta, voru gróðursett eplasafi meðfram sveitavegunum sem einkenna landslag enn í dag. Í upphafi 20. aldar voru lagðar fráveitur, nýjar vatnslagnir og rafmagnsljós. Til að fjármagna klaustrið seldi Yale háskóla meðal annars Gutenberg Biblíuna árið 1926. Eftir innlimun Austurríkis árið 1938 var klaustrið menntaskólanum lokað af þjóðernissósíalistum og stærri hluti klausturbyggingarinnar var gerður upptækur fyrir ríkisháskóla. Klaustrið lifði stríðið af og síðari hernámstímabilið með nánast engum skemmdum. Endurbyggingarframkvæmdir við inngangshúsið og húsagarð prestsins, auk burðargreiningar í bókasafninu og Kolomani-salnum, voru nauðsynlegar til að halda upp á 900 ára afmæli klaustursins árið 1989 með sýningu.
Penninn
Samstæðan, byggð einsleitt í barokkstíl af Jakob Prandtauer, hefur 2 sýnilegar hliðar. Í austri, hallarinngangurinn mjór hlið með gáttinni lokið árið 1718, sem er hlið við tvö bastion. Syðri vígið er víggirðing frá 1650, annað vígi hægra megin við gáttina var reist í þágu samhverfu.
Í vestri upplifum við leiksýningu frá framhlið kirkjunnar út á svalir með útsýni yfir Dóná-dalinn og hús Melkborgar við rætur klaustursins. Inn á milli fylgja mismunandi stærðir forgarðar hver á eftir öðrum sem snúa að kirkjunni. Þegar farið er yfir hliðbygginguna er komið inn í garð hliðvarðarins, þar sem annar af tveimur Babenberg turnunum er staðsettur á hægri hönd. Það er hluti af gömlum varnargarði.
Við höldum áfram í gegnum bogaganginn og erum nú í tveggja hæða björtum sal, Benediktihalle, með fresku af St. Benedikt í loftinu.
Héðan skoðum við inn í garði trapisulaga prelatsins. Í miðjum garðinum stóð Kolomani gosbrunnurinn til 1722, sem Berthold Dietmayr ábóti gaf kaupstaðnum Melk. Gosbrunnur frá uppleystu Waldhausen-klaustrinu stendur nú í stað Kolomani-gosbrunnsins í miðri hirð prelátsins. Einfaldleiki og rólegur samhljómur einkennir framhlið byggingar nærliggjandi bygginga. Barokkmálverk á miðgöflunum eftir Franz Rosenstingl, sem sýna hinar fjórar aðaldyggðir (hófsemi, visku, hugrekki, réttlæti), var skipt út árið 1988 fyrir nútímamyndir samtímamálara.
Kaiserstiege, Kaisertrakt og safn
Frá Prälatenhof förum við yfir vinstra afturhornið í gegnum hliðið yfir súlnagang að Kaiserstiege, virðulega stiganum. Þröngt í neðri hluta, það bregst upp með stucco og skúlptúrum.
Á fyrstu hæð liggur 196 m langur Kaisergang í gegnum nánast alla suðurhlið hússins.
Portrettmyndir af öllum austurrískum ráðamönnum, Babenberger og Habsburg, eru hengdar upp á veggi Kaisergang í Melk Abbey. Héðan komum við inn í herbergi keisarafjölskyldunnar sem eru notuð sem klaustursafnið. „Melker Kreuz“, gefin af Rudolf IV hertoga, er dýrmæt umgjörð fyrir eina af hæst settu minjum, ögn úr krossi Krists, er aðeins sýnd við sérstök tækifæri.
colomani monstrans
Annar fjársjóður klaustursins er Kolomani monstrans, með neðri kjálka St. Koloman, Dar. Árlega á hátíðardegi heilags Koloman, 13. október, er hún sýnd í guðsþjónustu til minningar um dýrlinginn. Annars er Kolomani monstransan til sýnis í Abbey Museum of Melk Abbey, sem er staðsett í fyrrum keisaraherbergjunum.
Marmarasalur
Marmarasalurinn, tveggja hæða hár, tengist Imperial Wing sem veislu- og matsalur fyrir veraldlega gesti. Salurinn var hitaður upp með heitu lofti um bárujárnsgrindur sem felldur var inn í gólfið í miðjum sal.
Stórkostlegt loftmálverk eftir Paul Troger á flatt loft með miklum rifum í Marble Hall of Melk Abbey er áhrifamikið, sem hann hlaut þjóðarfrægð með. „Sigur Pallas Aþenu og sigur yfir myrkuveldunum“ sýnir tölur sem svífa á himnesku svæði fyrir ofan málaðan líknararkitektúr.
Bókasafnið
Á eftir kirkjunni er bókasafnið annað mikilvægasta herbergi Benedikts klausturs og hefur því verið til frá stofnun Melk klaustursins.
Melk bókasafnið skiptist í tvö aðalherbergi. Í öðru minna herberginu þjónar innbyggður hringstigi sem aðgangur að nærliggjandi galleríi.
Loftfreskan eftir Paul Troger í stærra af tveimur bókasafnsherbergjunum skapar andlega andstæðu við loftfreskuna í Marble Hall of Melk Abbey. Dökkur viður með innfellingu og samsvarandi, einsleitur gullbrúnn litur á bókhryggjunum ákvarða hina tilkomumiklu, samræmda rýmisupplifun. Á efri hæð eru tveir lestrarsalir með freskum eftir Johann Bergl, sem eru ekki aðgengilegar almenningi. Bókasafn Melk Abbey inniheldur um 1800 handrit frá 9. öld og samtals um 100.000 bindi.
Collegiate Church of St. Pétur og St. Paul, vígður árið 1746
Hápunktur barokkklaustrasamstæðu Melk Abbey er háskólakirkjan, há hvelfd kirkja með tvöfalda turna framhlið að fyrirmynd rómversku jesúítakirkjunnar Il Gesu.
Gengið er inn í voldugan, tunnuhvelfðan sal með hliðarkapellum og óratóríur og 64 metra hárri trommukúpu. Stór hluti hönnunar og tillagna fyrir þessa kirkjuinnréttingu má rekja til ítalska leikhúsarkitektsins Antonio Beduzzi.
Inni í Melk Collegiate Church opnast fyrir okkur prýðilegt barokklistaverk. Samlegðaráhrif byggingarlistar, stúku, útskurðar, altarismannvirkja og veggmynda skreytt með blaðagulli, stucco og marmara. Freskur eftir Johann Michael Rottmayr, altaristöflur Paul Trogers, prédikunarstóllinn og háaltarið hannað af Giuseppe Galli-Bibiena, skúlptúrar hannaðir af Lorenzo Mattielli og höggmyndirnar eftir Peter Widerin skapa yfirgnæfandi heildarmynd þessarar háu barokkkirkju.
Af stóra orgelinu sem smíðað var af Vínarorgelsmiðnum Gottfried Sonnholz hefur aðeins verið varðveitt ytra útlit orgelsins frá því það var smíðað 1731/32. Hið raunverulega verk var yfirgefið árið 1929 við umbreytingu. Orgelið í dag var smíðað af Gregor-Hradetzky árið 1970.
garðar
Barokkklaustursgarðurinn með útsýni yfir barokkgarðskálann á jarðhæð var upphaflega hannaður með barrokkblómum, grænum plöntum og mölskreytingum, frá „paradís“ garðhugmynd barokktímans á þeim tíma sem hann varð til. Garðurinn er byggður á heimspeki-guðfræðilegu hugtaki, hinni helgu tölu 3. Garðurinn er lagður í 3 verönd með vatnsskál, vatn sem tákn lífsins, á 3. verönd. Barokksveigða gosbrunnaskálin á jarðhæð, á miðjum lengdarás garðsins og garðskálans, samsvarar luktinni fyrir ofan kirkjukúpuna, þar sem St. Andi, þriðja guðlega persónan, er táknuð í formi dúfu sem tákn lífsins.
Eftir 1800 var enskur landslagsgarður hannaður. Garðurinn varð síðan gróinn þar til klausturgarðurinn var endurbættur árið 1995. "Heiðurshofið", nýbarokk, átta hliða opinn súluskáli með mansardhettu á 3. verönd klausturgarðsins og gosbrunnur voru endurreistir, eins og gamla stígakerfið. Á hæsta punkti klausturgarðsins er lindabreiður, sem sum hver eru um 250 ára gömul. Hreimir samtímalistar tengja garðinn við nútímann.
Uppsetning "Benedictus-vegsins" hefur þemað "Benedictus blessaður" sem innihald. Paradísargarðurinn var lagður að gömlum fyrirmyndum úr klausturgörðum, með lækningajurtum og sterklitum og ilmandi plöntum.
Hér að neðan er „Jardin méditerranée“ sem er framandi Miðjarðarhafsgarður. Biblíulegar plöntur eins og fíkjutré, vínvið, pálmatré og eplatré eru gróðursett lengra meðfram stígnum.
gazebo
Barrokkgarðsskálinn á jarðhæð klausturgarðsins vekur athygli.
Árið 1747/48 byggði Franz Munggenast garðskálann fyrir prestana sem stað til að slaka á eftir stranga föstutímann. Kúrarnir sem notaðir voru á þeim tíma, eins og blóðtöku og ýmsar afeitrunarlækningar, kröfðust styrkingar á eftir. Munkunum var skipt í tvo hópa, annar hélt áfram eðlilegu munkalífi á meðan hinn fékk að hvíla sig.
Málverk Johann W. Bergl, nemanda Pauls Trogers og vinar Franz Anton Maulbertsch, sýna hugmyndaríkt barokkviðhorf til lífsins, málaðar paradísar aðstæður, sem andstæða við ásatrú klausturlífsins. Þema freskunnar fyrir ofan glugga og hurðir í stóra sal skálans er heimur skynfæranna. Putti táknar skilningarvitin fimm, til dæmis er bragðskynið, mikilvægasta skilningarvitið, táknað tvisvar, eins og að drekka í suðri og borða í norðri. Sólin skín í miðju loftfreskunnar, hvelfingu himinsins, og fyrir ofan hana sjáum við stjörnuboga með mánaðarlegum táknum árstíðanna vor, sumar og haust.
Á brúnum loftfreskunnar á máluðu háaloftinu eru sýndar fjórar heimsálfur sem þekktar voru á þeim tíma: Evrópa í norðri, Asía í austri, Afríka í suðri og Ameríka í vestri. Framandi atriði má sjá í hinum herbergjunum, eins og uppgötvun Ameríku í austurherberginu. Myndir af englum sem spila á spil eða englum með billjardbendingar benda til þess að þetta herbergi hafi verið notað sem spilasalur. Yfir sumarmánuðina er aðalsalur garðskálans í Melk Abbey notaður sem svið fyrir tónleika á alþjóðlegum barokkdögum í hvítasunnu eða sumartónleika í ágúst.
Melk Abbey og garður þess mynda samræmda heild í samspili andlegs og náttúrustigs.