Sanctus Michael paulo supra Danubium in xystum ad pedem Michaelerberg elevatur, quod hic in Danubium praecipitat, inter Spitz an der Donau et Weißenkirchen in der Wachau in finibus, ubi post 800 rex Karolus Magnus fuit. Imperium Franconianum ab 768 ad 814 Reichs erat regio donata Episcopatu Passaviensi. Episcopatus Passaviensis fuit dominium saecularium principis episcopi Passaviensis, quod fuit usque ad annum MDCCCIII, tempore saecularisationis, saecularisationis, ecclesiae et status separationis.
In praesenti situ Ecclesiae S. Michaelis, Carolus Magnus templum Michaeli aedificatum loco sacrificalis Celtici loco habuit. Sanctus Michael in Christianismo habetur interfector diaboli et supremus exercitus Domini. Post victorem Proelium Lechfeld die X mensis Augusti anno DCCCCLV, Hungarorum incursionum culmen, Michael Archangelus patronus factus est Orientalis Imperii Francorum, pars orientalis imperii orta ex divisione Imperii franchorum anno DCCCXLIII, prima sacri Romani Imperii praecursor medii aevi , explicata.
Externe ecclesia sancti Michahelis consistit in scapula quatuor sinus retractata, tres sinus chori cum quinque et octavis nota, coronae circumjacentes et super- bracteae cum malleo aquatico. Duae et tres tabulae tracturae fenestrae habent crateram, trifolium, et arcus semicirculares formas. A parte australi est fornix scapulae portalis valde munitae. In iugo chori sunt terracotta culturae cervorum et equorum, lepores sic dicti. Quattuor solarium turris occidentalis cum structura coronae media medio in nave posita est. Naves, fibulae, turrisque ex lapidibus caementariis et machinis foraminibus localibus in tectoriis conficiunt.
In tormentis adveniente saeculo XIV, turres quadratae munitionum turribus rotundis substitutae sunt, cum turres rotundae minus detrimentum capiant a tormentis a latere ferendis. Murus clausus S. Michaelis, qui initio circiter 14 metrorum altus erat, partim ut murus oblinit ob differentiam in plano ad Danubium functus est, anno 7 elevatus est, et anno 1575 et 1605 roboratus est. Turris rotunda in angulo meridionali-orientis munitionum olim cum ponte arcuato ambulabili ossuario annexa erat, hodie cum pavimento fluctuetur.
Princeps archi-episcopus Salisburgi a dextra Danubii parte a 860 regnabat, laeva vero Patavii episcopatui suberat. Post dioecesim Passaviensem archidioecesis Salisburgensis suffraganea fuit, tota Wachau ad principem archiepiscopum Salisburgensem directe vel indirecte pertinebat. Episcopatus suffraganeus est dioecesis unius archidioecesis subest. Munita ecclesia Sancti Michaelis matris ecclesie Wachau fuit. Cum dissolutio paroeciae anno 1784 ab Imperatore Iosepho II, S. Michael filiali ecclesiae parochialis Wösendorf fuit. Antea paroecia Wösendorff ramus fuerat S. Michaelis a saeculo XII.
Ossuarium S. Michaelis, exeunte saeculo XIV, datum anno 14 a Wösendorf civem Seyfridum den freytl et uxorem eius Margret. Ossuarium ad orientem ecclesiae S. Michaelis ramus est angustum, altum aedificium cum quinque-octo gradu et valido, calcata ariete ac duo-lane acuminatis fenestris arcus cum quatrefolii vestigio et ferramento fenestrarum cum trifolii clausuris. Murus occidentis levis fastigio coronatur turritae dorso sex trilineo eminenti cum galea pyramidali et corona fastigio in console.
Arcus portae acuminatae etiam in pariete occidentali habitatur. In muro occidentali sunt reliquiae picturae muralis monumentalis Sancti Christophori cum pileo ducali e saeculo quarto decimo quarto. Intus ossuarium unum habet sinus cum testudine costata super calice solatur et lapis angularis cum lorica cum tribus cordibus. Inventarium mumi reliquiarum in spectaculis et in loculis compendiorum Iosephinae 4 consistit. Illud peculiare est de ossuario S. Michaelis quod aedificium ossuarium appellatum est sacellum ossuarii continens. Ossuarium, i.e., ossuarii, erat punctum ossium e coemeteriis collectio ubi spatium pro ulterioribus exequiis conficiendum erat. Ossuaria saecula XI et XII introducta. Ideo saepe ossuarium cum coemeterio iungitur, ut in S. Michael. Hac praesertim forma ossuarium Karner appellatur. Christiani ossuarii saepe Michaeli Archangelo dicati. Habeant duas tabulas vel postea additas, saepe cum capella in cenaculo. In vertente saeculo XX ossuaria in desuetudinem cecidit.
Wachau ab Spitz an der Donau ad Weißenkirchen in der Wachau et vallis pavimentum a S. Michaele via Wösendorf et Joching ad Weißenkirchen dicta est Thal Wachau dicta.
Usque ad 1850, alluviale solarium in Danubii ripa septentrionali a S. Michaele ad Weißenkirchen notum est "Wachau Valley". Thal Wachau oppida Weißenkirchen, Jochinge, Wösendorf et S. Michaelis, quae unum unum constituunt. Grapevines in valle Wachau saeculo IX iam colebantur. In Thal Wachau Vinothek, in Weißenkirchen, Thal Wachau vinitores vinum suum sistunt, quod ab Aprili ad Octobrem degustari potest.