St. Michael
St. Michael ligt iets verheven boven de Donau op een terras aan de voet van de Michaelerberg, die hier steil in de Donau afloopt, tussen Spitz an der Donau en Weißenkirchen in der Wachau in het gebied waar Karel de Grote na 800 koning van de Het Frankische rijk van 768 tot 814 Reichs was het gebied dat aan het bisdom Passau werd geschonken. Het bisdom Passau was de seculiere heerschappij van de prins-bisschoppen van Passau, die bestond tot 1803, de tijd van secularisatie, secularisatie, de scheiding van kerk en staat.
Op de huidige locatie van de Sint-Michielskerk liet Karel de Grote een Michaëlsheiligdom bouwen in plaats van een Keltische offerplaats. In het christendom wordt Sint-Michiel beschouwd als de doder van de duivel en de opperbevelhebber van het leger van de Heer. Na de zegevierende Slag bij Lechfeld op 10 augustus 955, het hoogtepunt van de Hongaarse invasies, werd Aartsengel Michaël de patroonheilige van het Oost-Frankische rijk, het oostelijke deel van het rijk dat voortkwam uit de deling van het Frankische rijk in 843, de vroegmiddeleeuwse voorloper van het Heilige Roomse Rijk, uitgelegd.
Uiterlijk bestaat de Sint-Michielskerk uit een schip met vier traveeën met een teruggetrokken koor van drie traveeën met een vijfachtste noot, een omringende kroonlijst en steunberen met een puntgevel en waterslag. De maaswerkvensters met twee en drie panelen hebben vissenkom-, klaverblad- en halfronde boogvormen. Aan de zuidzijde is er een rijk getralied schouderboogportaal. Op de koorrug bevinden zich terracotta culturen van herten en paarden, de zogenaamde hazen. Halverwege het schip staat de vier verdiepingen tellende westtoren met kroonlijst. Het schip, de steunberen en de toren bestaan uit ongepleisterd breuksteenmetselwerk met lokale stenen en steigergaten.
Met de komst van kanonnen in de 14e eeuw werden vierkante torens van vestingwerken vervangen door ronde torens, aangezien ronde torens minder vatbaar zijn voor schade door kanonskogels die ze vanaf de zijkant raken. De omheiningsmuur van St. Michael, die oorspronkelijk ongeveer 7 meter hoog was en vanwege het niveauverschil met de Donau deels dienst deed als binnenmuur, werd in 1575 verhoogd en in 1605 en 1677 versterkt. De ronde toren in de zuidoostelijke hoek van de vestingwerken was vroeger verbonden met het ossuarium door een beloopbare boogbrug, tegenwoordig met een zwevende vloer
Het prins-aartsbisdom Salzburg regeerde vanaf 860 aan de rechterkant van de Donau, terwijl de linkerkant ondergeschikt was aan het bisdom Passau. Nadat het bisdom Passau suffragaan was van het aartsbisdom Salzburg, behoorde de hele Wachau direct of indirect tot het prins-aartsbisdom Salzburg. Een suffragaanbisdom is een bisdom van één aartsbisdom is ondergeschikt. De versterkte kerk van St. Michael was de moederkerk van de Wachau. Sinds de ontbinding van de parochie in 1784 door keizer Joseph II, is St. Michael een ondergeschikte kerk van de Wösendorf-parochie. Daarvoor was de parochie van Wösendorf sinds de 12e eeuw een tak van St. Michael.
Het ossuarium van St. Michael, gebouwd aan het einde van de 14e eeuw, werd in 1395 geschonken door de Wösendorfer "Seyfrid den Freytl" en zijn vrouw Margret. Het ossuarium ten oosten van de St. Michael-takkerk is een smal, hoog gebouw met een vijf-achtste graad en sterke, getrapte steunberen, evenals tweebaans spitsboogramen met vierpasbogen maaswerk en lancetvensters met driepassluitingen. De westelijke gladde gevelwand wordt bekroond door een zeszijdig uitstekende noktoren met een piramidale helm en een gevelkrans op een console.
In de westelijke gevelgevel is ook het spitsboogportaal ondergebracht. Op de westelijke muur bevinden zich de overblijfselen van een monumentale muurschildering van Sint-Christoffel met een hertogelijke hoed uit het 4e kwart van de 15e eeuw. Binnenin heeft het ossuarium een enkele travee met geribbelde gewelven op kelkconsoles en een reliëfsluitsteen met een wapenschild met drie harten. De inventaris bestaat uit mummieresten in vitrines en 3 Josephine spaarkisten. Bijzonder aan het ossuarium van Sint-Michiel is dat het gebouw dat ossuarium wordt genoemd een kapel is met daarin een ossuarium. Een ossuarium, oftewel een ossuarium, was een verzamelpunt voor de beenderen van begraafplaatsen waar ruimte gemaakt moest worden voor verdere begravingen. Ossuaria werden geïntroduceerd in de 11e en 12e eeuw. Het ossuarium is daarom vaak verbonden met een begraafplaats, zoals in St. Michael. Vooral in deze vorm wordt het ossuarium Karner genoemd. Christelijke ossuaria zijn vaak gewijd aan de aartsengel Michaël. Ze kunnen twee verdiepingen hebben of later worden toegevoegd, vaak met een kapel in de bovenkamer. Aan het begin van de 20e eeuw raakten ossuaria in onbruik.
De Wachau strekte zich vroeger uit van Spitz an der Donau tot Weißenkirchen in der Wachau en de vallei van St. Michael via Wösendorf en Joching naar Weißenkirchen stond bekend als Thal Wachau.
Tot 1850 stond het alluviale terras op de noordelijke oever van de Donau van St. Michael tot Weißenkirchen bekend als de 'Wachau-vallei'. Thal Wachau omvat de steden Weißenkirchen, Joching, Wösendorf en St. Michael, die samen één geheel vormen. In de vallei van de Wachau werden al in de 9e eeuw wijnranken verbouwd. In de Thal Wachau Vinothek in Weißenkirchen presenteren de wijnboeren van Thal Wachau hun wijnen, die van april tot oktober geproefd kunnen worden.
