Zrujnuj dom
Ruiny zamku Hinterhaus to zamek na wzgórzu dominujący nad południowo-zachodnim krańcem miasteczka targowego Spitz an der Donau, na skalistym zboczu, które stromo opada w kierunku południowo-wschodnim i północno-zachodnim do Dunaju, naprzeciwko góry tysiąca wiader . Ruiny zamku Hinterhaus to wydłużony kompleks na wzniesieniu w klinie między Spitzer Graben a Dunajem, który tworzy podnóże Elferkogel, wzniesienie masywu Jauerling.
Tylną budowlą był zamek górny panowania szpickiego, który dla odróżnienia od położonego we wsi zamku dolnego nazywany był także izbą wyższą. Budowniczymi tylnego budynku prawdopodobnie będzie Formbacher, stara bawarska rodzina hrabiów. W 1242 r. lenno zostało przekazane książętom bawarskim przez opactwo Niederaltaich, które nieco później przekazało je Kuenringerom jako podlenno. Pozwalają one rządzić burgrabiom. Zamek Hinterhaus służył jako centrum administracyjne. Lokalizacja zamku Hinterhaus została wybrana z jednej strony, aby kontrolować dolinę Dunaju, az drugiej strony, ponieważ starożytne połączenie handlowe prowadziło od Dunaju przez Spitzer Graben do Czech bezpośrednio poniżej.
W 1256 roku Hinterhaus był udokumentowaną fortecą rycerza feudalnego Kuenring Arnolda von Spitz. Kuenringerowie byli austriacką rodziną ministerialną, pierwotnie niewolnymi sługami Babenbergów, austriackiej rodziny margrabiów i książąt pochodzenia frankońsko-bawarskiego. Protoplastą Kuenringera jest Azzo von Gobatsburg, pobożny i bogaty człowiek, który przybył do dzisiejszej Dolnej Austrii w XI wieku w ślad za synem margrabiego Babenberga Leopolda I. W ciągu XII wieku Kuenringerowie doszli do władzy w Wachau, które oprócz zamku Hinterhaus obejmowało również zamki Dürnstein i Aggstein, przy czym zamek Hinterhaus był pierwszym zamkiem poniżej lewego brzegu Dunaju.
Aż do ich wymarcia w 1355 roku Hinterhaus był siedzibą Kuenringerów jako wasali książąt bawarskich austriacki seks ministerialny, zabudowa tylna w zastawie. W średniowieczu władcy często pożyczali miejsca lub całe posiadłości jako zastaw w zamian za pożyczone pieniądze. W trakcie braterskiego sporu Habsburgów o opiekę nad małoletnim Albrechtem V., Hinterhaus został zdobyty i zniszczony w 1409 roku. W 1438 r. książę Ernst Bawarski odebrał zamek Ottonowi IV z Maissau i zatrudnił dozorców. Po tym został odbudowany. W 1493 r. zamek Hinterhaus zajęły wojska węgierskie.
W 1504 roku zamek Hinterhaus uzyskał suwerenność, posiadłości bawarskie w Austrii przypadły cesarzowi Maksymilianowi I po zakończeniu bawarskiego sporu spadkowego, który zakończył eksterytorialność tego regionu. Ponieważ tylny budynek nie był zamieszkany od 1500 roku, zaczął niszczeć. Władcy woleli bardziej centralny Dolny Zamek w północno-zachodniej części Spitz. W związku z ukrytym zagrożeniem tureckim zamek Hinterhaus został ponownie ufortyfikowany w pierwszej połowie XVI wieku.
Podczas wojny trzydziestoletniej Szpic był przez cztery dni w 1620 r. plądrowany i palony przez polskich najemników katolickiego cesarza Ferdynanda II, w odwecie na szlachcicu Szpiców Hansie Lorenzu II von Kueffstain, dowódcy zestawu protestanckiego. Następnie zniszczony zamek Hinterhaus popadł w ruinę. Kiedy francuskie wojska napoleońskie maszerowały wzdłuż Dunaju w kierunku Wiednia w 1805 i 1809 roku, zrujnowany już budynek ponownie został poważnie uszkodzony.
Częściowo romański zespół zamku Hinterhaus z XII i XIII wieku rozbudowano głównie w XV wieku. Mur ogrodzony wzdłużnie prostokątny, dostosowany do ukształtowania terenu i kilkakrotnie załamany, z 12 okrągłymi, dwukondygnacyjnymi narożnymi basztami z grubego kamienia łamanego z odnowionymi prostokątnymi blankami. Dwie wschodnie wieże były przeznaczone do obrony przed kuszą, podczas gdy zachodnie bastiony były przeznaczone do walki z arkebuzami, co widać po różnych lukach.
Do zamku prowadzi stroma ścieżka od strony północnej. Na północno – wschodnim murze pierścieniowym przez okrągły portal można dostać się na wydłużone wschodnie przedzamcze. Kolejny łukowaty portal z pecherkerami prowadzi na dziedziniec warowni do znajdującego się w środku kompleksu Palasu.
W najwyższym punkcie założenia, w północno-zachodnim narożniku warowni, znajduje się wysoki na 20 m kwadratowy donżon, którego początki sięgają czasów romańskich. Masywna twierdza jest wielokondygnacyjna i składa się z muru z ciosanego kamienia, łukowatych okien i prostokątnych szczelin. Na II piętrze sklepienie krzyżowo-żebrowe z łamanego kamienia, w północno-zachodniej wieży narożnej sklepienie kolebkowo-koliste, na II dziedzińcu cysterna. Wysokie wejście do zamku znajduje się około sześciu metrów nad ziemią. W murze ściany płn-wsch z piętra na piętro prowadzi klatka schodowa, z której żelazna klatka schodowa prowadzi na platformę obronną, która została przekształcona w punkt widokowy. Pod częściowo dobrze zachowanymi blankami murów zewnętrznych widoczne są otwory po belkach dawnego blankowania.
Za donżonem wysoki i mocny mur oddziela zamek główny od przedzamcza zachodniego. Ta część kompleksu pochodzi głównie z pierwszej połowy XVI wieku. Sto lat temu, kiedy wzmożone najazdy tureckie sprawiły, że rozbudowę instalacji wojskowych uznano za wskazaną.
Ruiny Hinterhaus należą obecnie do Miasteczko targowe Spitz nad Dunajem. Wymagane działania konserwacyjne są przeprowadzane przez stowarzyszenie turystyczne Spitz. Ruiny Hinterhausu są swobodnie dostępne dla zwiedzających.
Punktem kulminacyjnym każdego roku jest święto przesilenia letniego w czerwcu, kiedy o zmierzchu zarysy ruin Hinterhaus są przedstawiane za pomocą łańcucha świateł.
Do stworzenia tego artykułu wykorzystano między innymi następujące źródła: Dehio Dolna Austria i spitz-wachau.at. Wszystkie zdjęcia pochodzą od Mag Brigitte Pamperl.
Poniższy wpis pokazuje trasę, jeśli chcesz zrobić objazd do ruin Hinterhaus e-rowerem z Donauplatz w Oberarnsdorfie. W każdym razie najlepiej rzucić okiem na podgląd 3D. Po prostu kliknij na to.
