Ruiny Aggsteina
Lokalizacja ruin Aggstein
Ruiny zamku Aggstein znajdują się w Dunkelsteinerwald, który do XIX wieku nosił nazwę „Aggswald”. Dunkelsteinerwald jest odgałęzieniem górskiego krajobrazu na północ od Dunaju. Dunkelsteinerwald należy zatem do płaskowyżu granitowo-gnejsowego, części Masywu Czeskiego w Austrii, od którego jest oddzielony Dunajem. Dunkelsteinerwald rozciąga się wzdłuż południowego brzegu Dunaju w Wachau od Melk do Mautern. Ruiny zamku Aggstein znajdują się na skalistym występie o długości 19 m, wznoszącym się 320 m za tarasem aluwialnym Aggstein w powiecie Melk. Ruiny zamku Aggstein to pierwszy zamek w Wachau i jeden z najważniejszych zamków w Austrii ze względu na swoją wielkość i materiał murów, które w większości pochodzą z XV wieku, a miejscami nawet z XII lub XIII wieku. Zamek Aggstein należy do Schlossgut Schönbühel-Aggstein AG.
Poniższy fragment mapy pokazuje lokalizację ruin Aggstein
Historyczne znaczenie ruin Aggstein
Aggswald, który od XIX wieku nazywany jest Dunkelsteinerwald, był pierwotnie niezależnym lennem książąt Bawarii. Zamek Aggstein został zbudowany około 19 roku przez Manegolda v. Aggsbach-Werde III zostały założone. Około 1100 Manegold IV przekazał zamek Aggstein klasztorowi Berchtesgaden. Od 1144 r. właścicielami są Freie von Aggswald-Gansbach, należący do klanu Kuenringer. Kuenringerowie byli austriacką rodziną ministerialną, pierwotnie niewolnymi sługami Babenbergów, austriackiej rodziny margrabiów i książąt pochodzenia frankońsko-bawarskiego. Protoplastą Kuenringera jest Azzo von Gobatsburg, pobożny i bogaty człowiek, który przybył do dzisiejszej Dolnej Austrii w XI wieku w ślad za synem margrabiego Babenberga Leopolda I. W ciągu XII wieku Kuenringerowie przejęli władzę nad Wachau, które obejmowało zamek Aggstein oraz zamki Dürnstein i Hinterhaus. Do 1181 roku zamek Aggstein był własnością Kuenringerów i Maissauerów, innej austriackiej rodziny ministerialnej.
Plan sytuacyjny ruin Aggstein
Ruiny zamku Aggstein to dopasowany do ukształtowania terenu wydłużony, wąski, zwrócony w kierunku północno-południowo-zachodnim zamek bliźniaczy, który znajduje się 320 metrów nad miejscowością Aggstein an der Donau i usytuowany jest na 150-metrowej z 3 stron, północno-zachodniej, południowo-zachodniej i południowo-wschodniej, stromo nachylona. Dostęp do ruin zamku Aggstein jest od strony północno-wschodniej, skąd zamek Aggstein był zabezpieczony fosą zbudowaną w XIX wieku. był wypełniony.
Model 3D ruin Aggstein
Bliźniaczy zamek Aggstein zbudowany jest na 2 skałach, Stein na południowym zachodzie i Bürgl na północnym wschodzie. Na tak zwanym „Bürgl” pozostało tylko kilka fundamentów, ponieważ zamek był dwukrotnie oblegany i niszczony. Pierwszy raz w latach 1230/31 w wyniku powstania Kuenringerów pod Hadmarem III. przeciwko księciu Fryderykowi II, zadziornemu, wywodzącemu się z rodu Babenbergów, który był księciem Austrii i Styrii w latach 1230-1246, który zginął w 1246 roku w bitwie pod Leitha przeciwko węgierskiemu królowi Beli IV. Zamek Aggstein został po raz drugi oblężony i zniszczony w wyniku powstania szlachty austriackiej przeciwko księciu Albrechtowi I w latach 1295-1296.
Po północno-zachodniej stronie przedzamcza widoczny wykusz dawnego lochu z nieregularnego muru z łamanego kamienia, a dalej na zachód, za krenelażem, półkolisty wysunięty budynek kuchenny z półstożkowym dachem gontowym. Powyżej znajduje się cofnięta apsyda ze stożkowym dachem dawnej kaplicy, która ma dwuspadowy dach z dzwonnikiem. Przed nim znajduje się tzw. ogród różany, czyli wąska półka skalna o długości około 10 m na pionowej ścianie skalnej. Ogród różany powstał w XV wieku podczas odbudowy zniszczonego zamku przez Jörga Schecka von Walda, który podobno zamykał więźniów na odsłoniętym płaskowyżu. Imię ogród róż powstał po tym, jak zablokowane czeki Walda przypominały róże.
Bliźniaczy zamek ma kamienną głowicę zintegrowaną z wąskimi bokami, „Bürgl” na wschodzie i „Stein” na zachodzie. Sala rycerska i wieża kobieca są zintegrowane z murem pierścieniowym południowo-wschodniej podłużnej strony ruin zamku Aggstein od Bürgl w kierunku Stein.
Do ruin zamku Aggstein można dostać się rampą, która prowadzi nad zasypaną fosą. Pierwsza brama zamkowa w ruinach Aggstein to fazowana ostrołukowa brama zbudowana z lokalnych kamieni z krawężnikiem po prawej stronie, która znajduje się w masywnej wieży o wysokości około 1 metrów przed okrągłym murem. Przez pierwszą bramę widać dziedziniec przedzamcza i drugą bramę, za którą znajduje się drugi dziedziniec i trzecia brama.
W pierwszej połowie XV wieku zamek Aggstein otrzymał Jörg Scheck von Wald, rajca i kapitan księcia Albrechta V Habsburga. Zniszczony zamek w latach 15-1429 odbudował Jörg Scheck von Wald na starych fundamentach. Dzisiejsza substancja ruin zamku Aggstein pochodzi głównie z tej przebudowy. Nad trzecią bramą, bramą herbową, właściwym wjazdem do zamku, znajduje się płaskorzeźba herbowa autorstwa Georga Schecka oraz napis budowlany 1436.
Z pierwszej bramy zamkowej przechodzi się na pierwszy dziedziniec, a przez bramę w murze na drugi dziedziniec. Tu zaczyna się drugi odcinek obrony, który powstał prawdopodobnie w pierwszej połowie XIV wieku i jest nieco starszy od pierwszego odcinka obrony.
Bezpośrednio za wejściem przez bramę w murze po prawej stronie na północ znajduje się dawny loch o głębokości 7 metrów. Loch wykuty w skale powstał później, w połowie XV wieku.
Podwórka są ograniczone od północy przez okrągły mur i dawny blank, a od południa przez potężną skałę Bürgl. Z drugiego dziedzińca wchodzi się na dziedziniec zamkowy przez trzecią bramę. Trzecia brama, tzw. brama herbowa, znajduje się w grubym na 3 metrów murze tarczowym. W średniowieczu dziedziniec zamkowy służył jako gospodarstwo i mieszkanie dla służby zobowiązanej do prac domowych.
Późnośredniowieczny budynek kuchni wkomponowany jest w masywny mur pierścieniowy na północ od wydłużonego dziedzińca zamkowego. Na zachód od budynku kuchni znajduje się dawny pokój służby, który w inskrypcji na modelu 3D jest określany jako Dürnitz. Wolna od dymu, ogrzewana jadalnia i świetlica w zamkach Europy Środkowej nosiła nazwę Dürnitz.
Po stronie południowej wzdłuż muru pierścieniowego znajdują się pozostałości pomieszczeń mieszkalnych bez dachów z dużą późnośredniowieczną piwnicą w przyziemiu.
Na wschód od dziedzińca zamkowego znajduje się kwadratowa cysterna wykuta w skale.
Na wschód od dawnego skrzydła mieszkalnego pozostałość wysokiej, półokrągłej studni z późnogotyckimi oknami i pomieszczeniami dawnej piekarni.
Na wschód od domu studni z ruin Aggsteina znajduje się tzw. kuźnia, częściowo ze sklepieniem kolebkowym i kamiennymi oknami ościeżnicowymi, dzięki czemu kuźnia została zachowana z potrąceniem.
Na północny wschód od centralnego dziedzińca jest wejście schodami do Bürgl, które jest spłaszczone do płaskowyżu na szczycie, gdzie prawdopodobnie znajdował się pałac drugiej warowni z ruin Aggstein. Palas średniowiecznego zamku był odrębną, odrębną, wielokondygnacyjną budowlą reprezentacyjną, w skład której wchodziły zarówno pomieszczenia mieszkalne, jak i sień.
Na zachodnim krańcu, na pionowo ciosanej skale wznoszącej się około 6 m ponad poziom dziedzińca zamkowego, znajduje się warownia, do której prowadzą drewniane schody. Warownia posiada wąski dziedziniec, który jest ograniczony z boku zabudową mieszkalną lub murami obronnymi.
Od południa w warowni znajduje się tzw. Frauenturm, dawniej piętrowy budynek z podpiwniczeniem z prasą do wina i dwiema kondygnacjami mieszkalnymi z prostokątnymi i ostrołukowymi oknami oraz okrągłym łukiem portalu. Dziś Frauenturm nie ma podwieszanych stropów ani dachu. Nadal można zobaczyć tylko otwory na belki stropowe.
W północno-zachodnim narożniku warowni znajduje się dawne, piętrowe, dwuizbowe palatium, którego wschodnia część przylega do podwyższonej, drewnianej klatki schodowej, kaplicy północnej. Poza Palas na północy, przed pionową ścianą skalną, znajduje się tak zwany Rosengärtlein, wąski występ o długości 10 m, który prawdopodobnie został rozbudowany w okresie renesansu w taras widokowy i do którego krążą legendy o okrucieństwach. w lesie są połączone.
Kaplica ruin Aggsteina ma dwa przęsła pod dwuspadowym dachem z cofniętą apsydą i ma dwa ostrołukowe łuki i jedno okrągłe okno łukowe. Wschodni szczyt kaplicy z naczółkiem.
Legenda Małego Ogrodu Różanego
Po niechlubnym upadku Kuenringera zamek Aggstein pozostawał w ruinie przez prawie półtora wieku. Następnie książę Albrecht V przekazał go jako lenno swojemu zaufanemu radnemu i szambelanowi Georgowi Scheckowi vom Walde.
Tak więc w 1423 r. czek rozpoczął budowę „Purgstal”, o czym do dziś można przeczytać na kamiennej tabliczce nad trzecią bramą. W ciężkiej harówce biedni poddani kładli kamień na kamieniu przez siedem lat, aż budynek został ukończony i teraz wydawał się przeciwstawiać wieczności. Czek jednak, będąc porywczym, przekształcił się z zasłużonego i powszechnie szanowanego męża stanu w niebezpiecznego rabusia-barona i lucjana, w postrach lasów i całej doliny Dunaju.
Podobnie jak w dzisiejszej warowni, niskie drzwi prowadziły na bardzo wąską płytę skalną na zawrotną wysokość. To wspaniały widok na świat boskiego piękna. Scheck nazwał swój ogród różany, dodając pogardę do okrucieństwa, talerza i bezdusznie wypchnął więźniów, tak że mieli do wyboru tylko śmierć głodową lub przygotowanie szybkiego zakończenia cierpień przez skok w okropne głębiny.
Jeden z więźniów miał jednak szczęście, że wpadł w gęste listowie drzewa i w ten sposób się uratował, drugiego uwolnił wyniosły giermek, syn pani von Schwallenbach. Ale kiedy ludzie, którzy uniknęli śmierci, pospieszyli do Wiednia, aby opowiedzieć księciu o złych czynach srokatego, pan zamku wyładował swój gniew na biednym młodzieńcu. Scheck wrzucił chłopca do lochu, a kiedy szpiedzy donieśli, że książę uzbraja się przeciwko Aggsteinowi, rozkazał swoim poplecznikom związać więźnia i zrzucić go na skały ogrodu różanego. Pachołki już miały wykonać rozkaz, uśmiechając się szeroko, kiedy dzwon Ave zadzwonił cicho i uroczyście z zachodniego brzegu, a czek dał Junkerowi, na jego usilne prośby, wystarczająco dużo czasu, aby polecić swoją duszę Bogu, aż do ostatniego tonu dzwonek w wentylacji ucichł.
Lecz z łaski Bożej opatrzności dzwoneczek bił dalej, dźwięk drżący nad falami rzeki nie chciał ustać, upominając srokate serce, by wirowało i wychodziło... daremnie; tylko okropne klątwy, bo przeklęte dzwonienie nie ucichłoby, gdyby dźwięk odbił się echem w upartym umyśle potwora.
W międzyczasie jednak Naczelny Wódz Georg von Stein otoczył nocą zamek z rozkazu księcia, brzęk monet i pewność całkowitej bezkarności otworzyły bramy, dzięki czemu udało się zapobiec ostatniemu wykroczeniu. Czek został złapany, uznany przez księcia za przepadek wszystkich dóbr i zakończył jego życie w biedzie i pogardzie.
Godziny otwarcia ruin Aggstein
Zrujnowany zamek otwiera się w pierwszy weekend drugiej połowy marca i ponownie zamyka pod koniec października. Godziny otwarcia to 09:00 - 18:00. W pierwsze 3 weekendy listopada odbywa się bardzo popularny średniowieczny Adwent Zamkowy. W 2022 roku wstęp kosztował 6 euro dla dzieci w wieku 16-6,90 lat i 7,90 euro dla dorosłych.
Przyjazd do ruin Aggstein
Do ruin Aggstein można dotrzeć pieszo, samochodem lub rowerem.
Dojście pieszo do ruin Aggstein
U podnóża wzgórza zamkowego prowadzi szlak turystyczny z Aggstein do ruin Aggstein. Ścieżka ta odpowiada również fragmentowi 10. etapu Szlaku Światowego Dziedzictwa z Aggsbach-Dorf do Hofarnsdorf. Możesz także wędrować z Maria Langegg do ruin Aggstein w ciągu godziny. Na tej trasie do pokonania jest tylko około 100 metrów wysokości, podczas gdy z Aggstein jest to około 300 metrów wysokości. Trasa z Marii Langegg jest popularna podczas listopadowego Adwentu Zamkowego.
Dojazd samochodem z autostrady A1 Melk na parking w Aggstein
Dojazd do ruin Aggstein samochodem
Dojazd do ruin Aggstein na elektrycznym rowerze górskim
Jeśli jedziesz e-rowerem górskim z Aggstein do ruin Aggstein, możesz następnie kontynuować jazdę do Mitterarnsdorf przez Maria Langegg, zamiast schodzić tą samą drogą. Poniżej trasa dojazdu.
Do ruin zamku Aggstein można również dojechać rowerem górskim z Mitterarnsdorf przez Maria Langegg. Piękna trasa objazdowa dla rowerzystów, którzy są na wakacjach w Wachau.
Najbliższa kawiarnia jest bardzo blisko. Po prostu skręć w Dunaj, przejeżdżając przez Oberarnsdorf.
